Nie bój się trudnych tematów, przełamuj lęk przed wyrażaniem własnych potrzeb, stawiaj na odważną konfrontację – to według amerykańskiego psychoterapeuty Johna M. Gottmana najlepszy sposób na utrzymanie dobrej kondycji związku, na pozostanie szczęśliwym w bliskiej relacji z drugą osobą.
Projekcja to jeden z podstawowych mechanizmów obronnych naszego umysłu, chroniący nasze ego (świadomość) przed informacjami, które mogą powodować dyskomfort psychiczny. Pojęcie projekcji zostało stworzone przez Zygmunta Freuda i powszechnie przyjęte przez zdecydowaną większość psychologów wielu różnych nurtów. Do dziś stanowi bazę do określania wewnętrznych mechanizmów obronnych stosowanych przez ludzki umysł.
Gdy wewnętrzna dynamika związku ulega wytraceniu i następuje czas względnej stabilizacji, w czasie której partnerzy przestają dostrzegać korzyści wynikające z trwania w danej relacji, zwykle następuje eskalacja wzajemnych pretensji, oskarżeń i konfliktów. Osoby tworzące taki związek wciąż powtarzają te same schematy raniących drugą stronę zachowań, tworząc zamknięte koło rozczarowań i zniechęcenia. Minusy biorą górę nad początkowym zachwytem i osoba, którą jeszcze do niedawna tak mocno kochaliśmy, staje się naszym wrogiem. Na początku zaczynamy czuć do niej wyraźną niechęć, która z czasem przeradza się w pogardę, odrazę, a nawet nienawiść.
Osoba aktywna zawodowo, pracująca na pełen etat, w pracy spędza niemal jedną trzecią swojego życia. To naprawdę dużo, zwłaszcza że tego typu wyliczenia nie uwzględniają czasu potrzebnego na dojazd i powrót z pracy, nadgodzin i zadań związanych z pracą, a realizowanych już w domu, w czasie wolnym, który powinniśmy poświęcić bliskim lub własnym pasjom.
W związku z tym, że praca zawodowa pochłania tak dużą część naszego życia, warto zadać sobie pytanie, czy wykonywane przez nas zajęcie, jest dla nas w pełni satysfakcjonujące? Czy praca przynosi nam szczęście?
Inteligencja i talent to cechy wrodzone, dzięki którym odniesienie życiowego sukcesu jest znacznie prostsze. Oczywiście, by taki sukces osiągnąć, potrzeba jeszcze ogromu wysiłku, pracy i wytrwałości, a także odporności psychicznej, która pozwoli poradzić sobie z wszelkimi przeciwnościami losu. Co ciekawe, w odróżnieniu od naturalnej inteligencji i talentu, odporność psychiczna jest cechą nabytą i możemy ją ćwiczyć przez całe życie.
Kontakty z niektórymi osobami mogą w negatywny sposób odbijać się na poczuciu naszej własnej wartości, psuć nam humor, wpędzać w poczucie niższości czy smutku. Zwykle nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo jesteśmy zmanipulowani przez te osoby, w związku z czym najczęściej nie potrafimy przerwać takiej toksycznej dla nas relacji i w niej trwamy, niekiedy przez długie lata.
Inteligencja emocjonalna (EQ) to indywidualna zdolność do odczytywania i rozumienia własnych stanów emocjonalnych oraz stanów emocjonalnych innych osób, a także do wykorzystywania tej wiedzy w celu umiejętnego zarządzania kontaktami z innymi ludźmi.
Wychowanie w rodzinie, w której jedno z rodziców nadużywa alkoholu, odciska swoje piętno na postawach przyjmowanych przez dziecko. To zmuszone jest do radzenia sobie z niepewnością, brakiem stabilizacji i poczucia bezpieczeństwa. W takich dysfunkcyjnych rodzinach często obowiązują zupełnie odmienne zasady funkcjonowania, które utrudniają dziecku normalne życie poza środowiskiem rodzinnym. Pierwszym i ciągle powracającym tematem w takich rodzinach jest alkohol, wokół którego kręci się całe życie rodzinne. Niestety dziecko nie pozostaje na uboczu tego tematu. Jest wciągnięte w problem alkoholizmu i próbując odnaleźć się w takiej sytuacji. Chcąc sobie z nią poradzić, zaczyna się zmieniać, najczęściej przyjmując jedną z charakterystycznych ról.
Dowiedz się, kim są Dorosłe Dzieci Alkoholików, na czym polega syndrom DDA i jak można pomóc osobom, których zmagają się z tego typu problemem. Poniżej znajdziesz wiele użytecznych informacji na temat DDA. Dzięki nim zrozumiesz, na czym polega problem DDA i jak można sobie z nim radzić.
Nie ma związków bez konfliktów. To naturalny element każdej relacji i ścierania się niekiedy sprzecznych poglądów. Jeśli jednak konflikty stają się naszą codziennością, jej esencją, przestajemy mieć nad nimi jakąkolwiek kontrolę. Za wszystko zaczynamy obwiniać partnera, krytykujemy go, wytykamy mu wszelkie, również nieistniejące błędy. To powoduje jeszcze większe nasilenie konfliktu, prowadząc do wzajemnego ranienie się i oddalania się od siebie.