Inteligencja emocjonalna (EQ) to indywidualna zdolność do odczytywania i rozumienia własnych stanów emocjonalnych oraz stanów emocjonalnych innych osób, a także do wykorzystywania tej wiedzy w celu umiejętnego zarządzania kontaktami z innymi ludźmi.

Bardzo często inteligencja emocjonalna rozpatrywana jest na dwóch płaszczyznach: kompetencji osobistych i społecznych. W tym pierwszym przypadku chodzi przede wszystkim o umiejętność-zdolność do rozumienia własnych emocji i do zarządzania tymi emocjami. W drugim przypadku chodzi przede wszystkim o zdolność do odczytywania uczuć innych osób na podstawie obserwacji ich zachowań, a także o umiejętność przełożenia tej wiedzy na bezpośrednie relacje z tymi osobami.

Wysoki poziom inteligencji emocjonalnej ma niezwykle pozytywny wpływ na życie osobiste i zawodowe, ułatwiając nawiązywanie kontaktów i radzenie sobie z przeciwnościami losu. Jak jednak określić, czy dana osoba posiada wysoki, czy niski poziom inteligencji emocjonalnej? Według badań dr. Travisa Bradberry istnieje kilka cech, którymi można opisać osoby o wysokim poziomie EQ. Na podstawie analizy tych cech można stwierdzić, czy badana osoba posiada wysoki, czy też niski poziom inteligencji emocjonalnej.

Cechy osób o wysokiej inteligencji emocjonalnej:

• Zaraźliwy optymizm – osoby o wysokim poziomie EQ nie przejmują się sprawami, na które nie mają bezpośredniego wpływu. Negatywne newsy prasowe czy wiadomości telewizyjne nie robią zatem na nich szczególnego wrażenia. Takie osoby szukają pozytywów i na nich starają się skupiać swoją energię.
• Bogaty słownik emocjonalny – osoby o niskim poziome EQ zwykle nie potrafią dokładnie opisać własnego stanu emocjonalnego, ograniczając się do stwierdzeń typu: „czuję się źle” lub „jest mi dobrze”. Osoby o wysokim EQ są bardziej precyzyjne w opisie. Na przykład, gdy czują się źle, mogą powiedzieć, że są sfrustrowane, przygnębione, zirytowane, zdenerwowane, podrażnione, sponiewierane itd.
• Asertywność – osoby o wysokim poziomie EQ zwykle nie mają problemu z odmową, gdy jest to ważne dla ich osobistego komfortu czy bezpieczeństwa. Potrafią balansować na granicy dobroci, empatii i odmowy.
• Ciekawość innych ludzi – niezależnie od typu osobowości, osoby z wysokim EQ interesują się innymi ludźmi, co wynika z ich dużej empatii.
• Umiejętność bycia szczęśliwym – osoby o wysokim EQ potrafią określić, co sprawia im radość i nie dają się stłamsić opiniom otoczenia. Takie osoby nie postrzegają własnego szczęścia przez pryzmat innych osób, nie ulegają stereotypom i zewnętrznej presji.
• Radość życia – umiejętność poszukiwania przyjemności w codziennym życiu, w zwykłych obowiązkach dnia codziennego, a także chęć sprawienia radości innym to topowa cecha wszystkich osób o wysokim poziomie EQ.
• Gruba skóra – osoby z wysokim poziomem EQ dobrze radzą sobie z presją społeczną, z zewnętrznymi atakami i szeroko pojmowanym hejtem. Takie osoby po prostu trudno obrazić, ponieważ mają one pełną świadomość własnej wartości i tego, co sprawia im radość.
• Umiejętność zwalczania samokrytyki – większość osób o wysokim poziomie EQ potrafi wyłączyć się na wewnętrzne, negatywne dialogi, które niszczą naszą inicjatywę i powodują obniżenie własnej samooceny. Takie osoby wiedzą, że myśli to tylko myśli, a nie fakty.

Co warte podkreślenia, w odróżnieniu od wrodzonego ilorazu inteligencji (IQ), inteligencja emocjonalna (EQ) może zmieniać się w czasie i możemy ją trenować. Im częściej będziemy to robić, tym większe prawdopodobieństwo, że zmienimy swój sposób myślenia, zyskując nowe kompetencje osobiste i społeczne.