Wewnętrzny głos. O czym myślisz?

Wewnętrzny głos. O czym myślisz?

Twój umysł nigdy nie ma wolnego, jest stale aktywny. Oczywiście w pewnych okolicznościach poziom jego aktywności ulega radykalnemu obniżeniu, na przykład w czasie snu, ale tak naprawdę Twój umysł nigdy do końca nie zasypia. Gdy świadomość się wyłącza, wciąż aktywna pozostaje podświadomość. To ona produkuje nowe myśli, które stanowią odbicie Twojego aktualnego nastroju i targających Tobą emocji. W głowie przewijają się obrazy, dźwięki, słowa, kolory, postacie itd. To wszystko, co już zdążył zarejestrować Twój umysł i co jest w stanie aktualnie przetworzyć, odwzorowując w ten sposób Twój bieżący stan emocjonalny.

Większość myśli generowanych przez podświadomość jest odbiciem teraźniejszości. Część z nich odnosi się jednak do przeszłości, również tej bardzo odległej, do schematów myślowych i skojarzeń, głównie tych, których nauczyłeś/nauczyłaś się w dzieciństwie.

Te wszystkie myśli, które kłębią się w naszych głowach, zwłaszcza w momentach nieświadomości, możemy nazwać naszymi wewnętrznymi głosami. Wewnętrzne głosy są naturalnym elementem naszej świadomości. To echa przeszłości, które są pochodną naszych wcześniejszych doświadczeń i nabytych przekonań, również tych, których do końca sobie nie uświadamiamy. Każdy normalny człowiek ma takie wewnętrzne głosy, które wpływają na jego aktualne zachowania, na sposób rozumienia świata, na emocje i nastrój. Większość tego typu myśli jest bardzo indywidualna, różna dla każdego człowieka. Niektóre z myśli jednak się powtarzają i mogą być tożsame dla większego grona osób. Przykładem może być głos wewnętrznego krytyka, który stale ocenia nasze postępowanie.

Wewnętrzny Krytyk stale śledzi nasze bieżące postępowanie, ocenia nas, skłaniając do podejmowania takich, a nie innych decyzji. Gdy już jakieś decyzje podejmiemy, ocenia czy postąpiliśmy właściwie, czy nie. Może nam sugerować, jak powinniśmy postąpić i gnębi nas, jeśli postąpimy inaczej. Wtedy czujemy wewnętrzny ból, który często określany jest wyrzutami sumienia. Po prostu czujemy się źle z tym, jak postąpiliśmy, ponieważ nie jest to do końca zgodne z naszym wcześniejszym doświadczeniem.

Innym przykładem wewnętrznego głosu jest głos Przestraszonego Dziecka. Ten głos podpowiada nam, by nie ryzykować, by bać się nowego i nie zbaczać z utartych ścieżek, by trzymać się znanych i w tym sensie bezpiecznych dla nas schematów zachowań. Przez ten wewnętrzny głos możemy czuć się nieswojo w nowych sytuacjach, możemy odczuwać strach i niepokój, poszukiwać bezpiecznego azylu i pociechy.

Kolejnym przykładem wewnętrznego głosu jest głos Racjonalnego Dorady, czyli inaczej mówiąc głos rozsądku. Ten głos szuka najbardziej optymalnego rozwiązania dla danej sytuacji, mierzy korzyści i straty, sprawdza jak opłaca się postąpić, a jaki rodzaj postępowania jest zbyt ryzykowny. Głos rozsądku waży argumenty za i przeciw, pozwalając podejmować najbardziej racjonalne decyzje. Sugeruje nam, byśmy wyłączyli emocje i daną sytuację rozpatrywali na trzeźwo, jedynie na podstawie rzeczowej argumentacji, trzymając się faktów, a nie opierając się na emocjonalnych ocenach. Słuchając głosu Racjonalnego Doradcy czujemy, że postąpiliśmy właściwie, że nie mamy sobie niczego do zarzucenia.

Alternatywą dla głosu rozsądku jest głos określany jako Potrzebujące Dziecko. Ten wewnętrzny głos mówi nam, że mamy prawo do wszystkiego, o czym pomyślimy. Zwykle jest to potrzeba miłości, akceptacji, zrozumienia, docenienia czy bliskości. Głos pojawia się wówczas, gdy czegoś potrzebujemy. Wtedy namawia nas do zaspokojenia tej potrzeby wszelkimi dostępnymi środkami. To taki męczący głosik stale szepcący nam byśmy zrobili coś czasem wbrew logicznej argumentacji, wbrew głosowi rozsądku. Potrzebujące Dziecko zalewa nas emocjami, które wyłączają racjonalne myślenie. Liczy się aktualna potrzeba i chęć jej zaspokojenia. Wszystko inne spychane jest na dalszy plan.

Odpowiedzią na głos Potrzebującego Dziecka jest wewnętrzny głos Opiekuńczego Rodzica, który wskazuje nam racjonalne sposoby zaspokojenia naszych aktualnych potrzeb. To on podpowiada nam, które potrzeby możemy zrealizować i mówi, jak zrobić to w bezpieczny i skuteczny sposób. Jest swego rodzaju racjonalną odpowiedzią na nacechowany emocjonalnie głos Potrzebującego Dziecka. Dzięki niemu czujemy się pewniej, realizując swoje potrzeby, podejmując określone świadome decyzje i wdrażamy w życie nowe pomysły. Ten głos podpowiada nam, że nie powinniśmy się poddawać i że wszystko może się nam udać.

Oczywiście można próbować wyodrębnić jeszcze wiele innych wewnętrznych głosów, większość z nich pojawia się jednak automatycznie, w nieuświadomiony sposób i dlatego często mamy trudność z ich nazwaniem. Co ważne, wiele głosów się na siebie nakłada, ze sobą współzawodniczy. Jedne z nich są przez nas głośniej słyszalne, inne jedynie cichutko szepcą nam za uchem i tak naprawdę, praktycznie w ogóle nie zwracamy na nie uwagi.

W rzeczywistości zarówno dominujące, jak i ledwo słyszalne głosy wewnętrzne, odgrywają niezwykle ważną rolę w stabilizowaniu nasz stanów emocjonalnych, w równoważeniu naszej psychiki. Dzięki nim jesteśmy bardziej elastyczni i potrafimy dostosowywać się do zmiennych warunków życia. Umiemy radzić sobie z przeciwnościami losu, podejmować decyzje i mierzyć się z ich konsekwencjami. Całość wewnętrznych głosów składa się na naszą psychikę i tak naprawdę definiuje to kim jesteśmy i jak postępujemy, jak radzimy sobie z własnym życiem.

Jeśli poznasz własne wewnętrzne głosy i będziesz potrafił/potrafiła je skategoryzować i nazwać, staniesz się jeszcze bardzie elastyczny/elastyczna. Znajomość wewnętrznych głosów pozwala lepiej rozumieć to skąd się bierze nasza motywacja lub jej brak, jak radzić sobie ze strachem, jak podejmować lepsze, bardziej optymalne decyzje, jak minimalizować ryzyko i zwiększać szansę na odniesienie sukcesu w określonej dziedzinie życia.

Warto pamiętać, że wewnętrzne głosy to część naszej psychiki, która została wykuta przez wcześniejsze doświadczenia. Jeśli je rozpoznamy i będziemy mieli świadomość ich istnienia, po części nauczymy się również je w pewnym stopniu kontrolować i tym samym lepiej dostosowywać się do teraźniejszości. Jeśli będziemy lekceważyć wewnętrzne głosy lub nie będziemy dostrzegać ich źródeł, wciąż będziemy czuć się zagubieni, nie będziemy potrafili zrozumieć, dlaczego ostatecznie postąpiliśmy tak a nie inaczej, będziemy czuli się źle sami ze sobą, będzie towarzyszyło nam uczucie ciągłego zagubienia i niepewności.

Pracując nad zrozumieniem wewnętrznych głosów zaczynamy rozumieć samych siebie, to co nami kieruje i co nas tworzy. Dzięki poznaniu i zrozumieniu wewnętrznych głosów poczujemy się pewniej, bardziej świadomie i silnie. W ten sposób odzyskamy kontrolę nad własnym postępowanie, a po części również nad własnym życiem. Będziemy potrafili stwierdzić, czego potrzebujemy i w jaki sposób możemy i powinniśmy to osiągnąć, by jednocześnie pozostać w zgodzie ze sobą i swoim sumieniem.